дзярно́вы гл. дзёран.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзярно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзярно́вы дзярно́вая дзярно́вае дзярно́выя
Р. дзярно́вага дзярно́вай
дзярно́вае		 дзярно́вага дзярно́вых
Д. дзярно́ваму дзярно́вай дзярно́ваму дзярно́вым
В. дзярно́вы (неадуш.)
дзярно́вага (адуш.)		 дзярно́вую дзярно́вае дзярно́выя (неадуш.)
дзярно́вых (адуш.)
Т. дзярно́вым дзярно́вай
дзярно́ваю		 дзярно́вым дзярно́вымі
М. дзярно́вым дзярно́вай дзярно́вым дзярно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзярно́вы дерно́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзярно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзёрну, з’яўляецца дзёрнам. Незабыўныя мясціны: Лес, і лес, і лес. Як мядзведзь, на шчыт дзярновы Шэры мох узлез. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзёран, -рну, м.

Верхні слой глебы, густа пераплецены карэннем раслін, а таксама выразаныя пласты з гэтага слоя, якімі ўмацоўваюць адхоны, абкладаюць клумбы і інш.

Клумбы абкладзены зялёным дзёрнам.

|| прым. дзярно́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дерно́вый дзярно́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)