дзягця́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзягця́рны дзягця́рная дзягця́рнае дзягця́рныя
Р. дзягця́рнага дзягця́рнай
дзягця́рнае		 дзягця́рнага дзягця́рных
Д. дзягця́рнаму дзягця́рнай дзягця́рнаму дзягця́рным
В. дзягця́рны (неадуш.)
дзягця́рнага (адуш.)		 дзягця́рную дзягця́рнае дзягця́рныя (неадуш.)
дзягця́рных (адуш.)
Т. дзягця́рным дзягця́рнай
дзягця́рнаю		 дзягця́рным дзягця́рнымі
М. дзягця́рным дзягця́рнай дзягця́рным дзягця́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзягця́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзёгцю, уласцівы дзёгцю. Дзягцярны пах. // Прызначаны для вырабу дзёгцю. Дзягцярны завод. // Прыгатаваны з дзёгцю або з прымессю дзёгцю. Дзягцярная мазь. Дзягцярнае мыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)