дзявя́цера

лічэбнік, зборны

мн.
-
Н. дзявя́цера
дзевя́цера
Р. дзевяцяры́х
Д. дзевяцяры́м
В. дзявя́цера
дзевяцяры́х
Т. дзевяцяры́мі
М. дзевяцяры́х

Іншыя варыянты: дзевяцё́ра.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзявя́цера, дзевяцяры́х, дзевяцяры́м, дзевяцяры́мі, ліч. зб.

Дзевяць.

Ужыв.:

а) з назоўнікамі мужчынскага або агульнага роду, якія абазначаюць асобу.

Д. салдат.

Засталося д. калег;

б) з асабовымі займеннікамі ў мн. л.

Нас было д.;

в) з назоўнікамі мн. л., якія абазначаюць маладых істот.

Д. дзяцей.

Д. парасят;

г) з множналікавымі назоўнікамі.

Д. калёс.

Д. сутак;

д) з некаторымі назоўнікамі, якія абазначаюць парныя прадметы.

Д. туфель.

Д. шкарпэтак;

е) без назоўнікаў, калі абазначае асоб мужчынскага і жаночага полу.

Сустрэць дзевяцярых.

Яда на дзевяцярых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзявя́цера числит. собир. девя́теро

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзевяцё́ра

лічэбнік, зборны

мн.
-
Н. дзевяцё́ра
Р. дзевяцяры́х
Д. дзевяцяры́м
В. дзевяцё́ра
дзевяцяры́х
Т. дзевяцяры́мі
М. дзевяцяры́х

Іншыя варыянты: дзявя́цера.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

де́вятеро (с сущ. м. рода) дзе́вяць, род. дзевяці́;

де́вятеро солда́т дзе́вяць салда́т; (с сущ. м. и ж., вместе взятыми, с сущ. общего рода, с сущ., употребляющимися только во мн. числе, с сущ., обозначающими детей и детёнышей, с личными мест. мн. числа) дзявя́цера, род. дзевяцеры́х;

их бы́ло де́вятеро: — ше́стеро парне́й и три де́вушки іх было́ дзявя́цера: шэсць хло́пцаў і тры дзяўчы́ны;

де́вятеро дете́й дзявя́цера дзяце́й;

де́вятеро су́ток дзявя́цера су́так;

де́вятеро порося́т дзявя́цера парася́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)