дзявя́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзявя́тка дзявя́ткі
Р. дзявя́ткі дзявя́так
Д. дзявя́тцы дзявя́ткам
В. дзявя́тку дзявя́ткі
Т. дзявя́ткай
дзявя́ткаю		 дзявя́ткамі
М. дзявя́тцы дзявя́тках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзявя́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Лічба

9.

2. Група з дзевяці чалавек або дзевяці аднародных прадметаў.

Дзявяткамі плылі самалёты.

3. Назва чаго-н., абазначанага лічбай 9 (разм.).

Прыехаў на дзявятцы (на трамваі, аўтобусе, тралейбусе пад №9). Мяч трапіў у дзявятку (верхні вугал футбольных варот).

4. Школьная адзнака.

5. Ігральная карта з дзевяццю ачкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзявя́тка ж., в разн. знач. девя́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

девя́тка в разн. знач. дзявя́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)