дзюшэ́с, -у, м.

Гатунак дэсертных груш з сакавітай салодкай мякаццю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзюшэ́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзюшэ́с
Р. дзюшэ́су
Д. дзюшэ́су
В. дзюшэ́с
Т. дзюшэ́сам
М. дзюшэ́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзюшэ́с, -су м., сад. дюше́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзюшэ́с, ‑у, м.

Сорт дэсертных ігруш з сакавітай салодкай мякаццю.

[Фр. duchesse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дюше́с сад. дзюшэ́с, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)