дзю́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзю́нны дзю́нная дзю́ннае дзю́нныя
Р. дзю́ннага дзю́ннай
дзю́ннае		 дзю́ннага дзю́нных
Д. дзю́ннаму дзю́ннай дзю́ннаму дзю́нным
В. дзю́нны (неадуш.)
дзю́ннага (адуш.)		 дзю́нную дзю́ннае дзю́нныя (неадуш.)
дзю́нных (адуш.)
Т. дзю́нным дзю́ннай
дзю́ннаю		 дзю́нным дзю́ннымі
М. дзю́нным дзю́ннай дзю́нным дзю́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзю́нны дю́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзю́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзюны. Дзюнны ланцуг. Дзюнныя ўтварэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзю́ны, дзюн, адз. дзю́на, -ы, ж.

Узбярэжныя пясчаныя наносы, якія перамяшчаюцца ветрам.

|| прым. дзю́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дю́нный дзю́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)