дзюба́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзюба́сты дзюба́стая дзюба́стае дзюба́стыя
Р. дзюба́стага дзюба́стай
дзюба́стае		 дзюба́стага дзюба́стых
Д. дзюба́стаму дзюба́стай дзюба́стаму дзюба́стым
В. дзюба́сты (неадуш.)
дзюба́стага (адуш.)		 дзюба́стую дзюба́стае дзюба́стыя (неадуш.)
дзюба́стых (адуш.)
Т. дзюба́стым дзюба́стай
дзюба́стаю		 дзюба́стым дзюба́стымі
М. дзюба́стым дзюба́стай дзюба́стым дзюба́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзюба́сты, см. дзюба́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзюба́сты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дзюбаты. Дгюбастая птушка кінулася ў куст. Чорны. На паліцах, Паміж усяго — Ножык з дзюбастым бліскучым лязом. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)