дзылі́нкнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дзылі́нкну |
дзылі́нкнем |
| 2-я ас. |
дзылі́нкнеш |
дзылі́нкнеце |
| 3-я ас. |
дзылі́нкне |
дзылі́нкнуць |
| Прошлы час |
| м. |
дзылі́нкнуў |
дзылі́нкнулі |
| ж. |
дзылі́нкнула |
| н. |
дзылі́нкнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дзылі́нкні |
дзылі́нкніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дзылі́нкнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзылі́нкнуць сов., однокр., разг. звя́кнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзылі́нкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Аднакр. да дзылінкаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзылі́нкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Званіць, ствараць звінячы гук чым-н. металічным.
Д. ключамі.
|| аднакр. дзылі́нкнуць, -ну, -неш, -не; -ні (разм.).
|| наз. дзылі́нканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)