дзылі́нкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзылі́нкну дзылі́нкнем
2-я ас. дзылі́нкнеш дзылі́нкнеце
3-я ас. дзылі́нкне дзылі́нкнуць
Прошлы час
м. дзылі́нкнуў дзылі́нкнулі
ж. дзылі́нкнула
н. дзылі́нкнула
Загадны лад
2-я ас. дзылі́нкні дзылі́нкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзылі́нкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзылі́нкнуць сов., однокр., разг. звя́кнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзылі́нкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да дзылінкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзылі́нкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Званіць, ствараць звінячы гук чым-н. металічным.

Д. ключамі.

|| аднакр. дзылі́нкнуць, -ну, -неш, -не; -ні (разм.).

|| наз. дзылі́нканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)