Дзе́ўчын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзе́ўчын
Р. Дзе́ўчына
Д. Дзе́ўчыну
В. Дзе́ўчын
Т. Дзе́ўчынам
М. Дзе́ўчыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзе́ўчын

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзе́ўчын дзе́ўчына дзе́ўчынае дзе́ўчыныя
Р. дзе́ўчынага дзе́ўчынай
дзе́ўчынае		 дзе́ўчынага дзе́ўчыных
Д. дзе́ўчынаму дзе́ўчынай дзе́ўчынаму дзе́ўчыным
В. дзе́ўчын
дзе́ўчынага		 дзе́ўчыную дзе́ўчынае дзе́ўчыныя
Т. дзе́ўчыным дзе́ўчынай
дзе́ўчынаю		 дзе́ўчыным дзе́ўчынымі
М. дзе́ўчыным дзе́ўчынай дзе́ўчыным дзе́ўчыных

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзе́ўчын

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзе́ўчын дзе́ўчына дзе́ўчынае дзе́ўчыныя
Р. дзе́ўчынага дзе́ўчынай
дзе́ўчынае		 дзе́ўчынага дзе́ўчыных
Д. дзе́ўчынаму дзе́ўчынай дзе́ўчынаму дзе́ўчыным
В. дзе́ўчын
дзе́ўчынага		 дзе́ўчыную дзе́ўчынае дзе́ўчыныя
Т. дзе́ўчыным дзе́ўчынай
дзе́ўчынаю		 дзе́ўчыным дзе́ўчынымі
М. дзе́ўчыным дзе́ўчынай дзе́ўчыным дзе́ўчыных

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзе́ўчын, ‑а.

Які належыць дзеўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́ўчына

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзе́ўчына дзе́ўчыны
Р. дзе́ўчыны дзе́ўчын
Д. дзе́ўчыне дзе́ўчынам
В. дзе́ўчыну дзе́ўчын
Т. дзе́ўчынай
дзе́ўчынаю		 дзе́ўчынамі
М. дзе́ўчыне дзе́ўчынах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)