дзеўчаня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дзеўчаня́ |
дзеўчаня́ты |
| Р. |
дзеўчаня́ці |
дзеўчаня́таў |
| Д. |
дзеўчаню́ |
дзеўчаня́там |
| В. |
дзеўчаня́ |
дзеўчаня́таў |
| Т. |
дзеўчанё́м |
дзеўчаня́тамі |
| М. |
дзеўчаня́ці |
дзеўчаня́тах |
Іншыя варыянты:
дзеўчанё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзеўчаня́ і дзеўчанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.
Маленькая дзяўчына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзеўчанё ср., см. дзеўчаня́
дзеўчаня́ и дзеўчанё, -ня́ці ср., разг.
1. пренебр. девчо́нка ж.;
2. ласк. девчу́рка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзеўчаня́ і дзеўчанё, ‑няці; мн. ‑нят; н.
Маленькая дзяўчына. Дзеўчанё спала, палажыўшы русявую галоўку на матчыны калені. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзеўчанё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дзеўчанё́ |
дзеўчаня́ты |
| Р. |
дзеўчаня́ці |
дзеўчаня́таў |
| Д. |
дзеўчаню́ |
дзеўчаня́там |
| В. |
дзеўчанё́ |
дзеўчаня́таў |
| Т. |
дзеўчанё́м |
дзеўчаня́тамі |
| М. |
дзеўчаня́ці |
дзеўчаня́тах |
Іншыя варыянты:
дзеўчаня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
девчо́нка ж., разг. дзяўчо́, -ча́ці ср., дзеўчаня́ и дзеўчанё, -ня́ці ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
девчу́рка разг., ласк. дзяўчы́нка, -кі ж., мн. дзяўча́ткі, -так, дзеўчаня́ и дзеўчанё, -ня́ці ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэатра́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да тэатра (у 1–3 знач.). Тэатральнай мастацтва. Тэатральная зала. □ У канцы залы ўзвышаўся памост накшталт тэатральнай сцэны, адгароджанай ад публікі моцным, хоць і нясклёпістым бар’ерам. Колас. [Вецер] зрываў з галавы ў Будніка шапку, шырока расхрыстваў полы паліто і сярдзіта рваў са сцен тэатральныя афішы. Галавач. // Звязаны з тэатрам, з дзейнасцю яго. Тэатральная крытыка. Тэатральны часопіс. Тэатральны сезон. □ Тым не менш .. дэбют [Мележа] ў новым жанры не прайшоў незаўважаным тэатральнай грамадскасцю. Гіст. бел. сав. літ. // Прызначаны для тэатра, сцэны. Тэатральная музыка. □ Я ўявіў сабе фантастычны лес, нібы тэатральную дэкарацыю да казкі. Бядуля. У Адэсе мы пакінулі ўсю сваю тэатральную маёмасць і ў двухкласных вагонах рушылі на поўнач. Рамановіч. // Прызначаны для падрыхтоўкі акцёраў, спецыялістаў тэатра. Тэатральнае вучылішча. Тэатральная студыя.
2. Характэрны для тэатра; умоўны, штучны. Тэатральныя прыёмы.
3. перан. Які вызначаецца тэатральнасцю (у 2 знач.). Тэатральная поза. □ Аднойчы, калі ён быў асабліва пануры, сінявокае, светлакосае дзеўчаня, зачапіўшы яго, адбеглася і, стаўшы ў позу, прамовіла: — О, Алекс!.. Сарвалася з тэатральнага тону, пырснула звонкім смехам і пабегла. Брыль.
•••
Тэатральныя падмосткі гл. падмосткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)