дзешаве́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дзешаве́е |
дзешаве́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дзешаве́ў |
дзешаве́лі |
| ж. |
дзешаве́ла |
| н. |
дзешаве́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзешаве́ць несов., см. танне́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзешаве́ць, ‑ее; незак.
Паніжацца ў цане, станавіцца дзяшовым. Тавары дзешавеюць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Та́нець ’дзешавець’ (Нас.), тане́ць ’тс’ (Некр. і Байк.), танне́ць ’тс’ (ТСБМ), таніе́ті ’тс’ (Вруб.; беласт., Сл. ПЗБ), та́ннець ’тс’ (Ласт.). Гл. танны; перанос націску, магчыма, пад уплывам дзешаве́ць (гл. дзёшава). Параўн. та́ніць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дзёшава, дзешаве́ць (БРС). Параўн. рус. дешёвый, укр. деше́вий. Паводле Трубачова (Эт. сл., 4, 219–220), слова няяснай структуры, але, магчыма, даўняга паходжання. Этымалогіі яго няпэўныя (ад слав. *desiti, *desnica і інш.). Агляд у Фасмера, 1, 509–510; Трубачова, там жа.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)