дзе́ці, дзяце́й, дзе́цям, дзе́цьмі і дзяцьмі́, (аб) дзе́цях.

1. мн. да дзіця.

2. Маладое пакаленне, бліжэйшыя патомкі.

Бацькі і дзеці.

Гушча дзяцей не разганяе (прыказка).

|| памянш.-ласк. дзе́ткі, -так і дзе́тачкі, -чак.

|| прым. дзіця́чы, -ая, -ае.

Д. тэатр.

Д. дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзе́тачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзе́тачка дзе́тачкі
Р. дзе́тачкі дзе́тачак
Д. дзе́тачку дзе́тачкам
В. дзе́тачку дзе́тачак
Т. дзе́тачкам дзе́тачкамі
М. дзе́тачку дзе́тачках

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзе́тачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзе́тачка дзе́тачкі
Р. дзе́тачкі дзе́тачак
Д. дзе́тачцы дзе́тачкам
В. дзе́тачку дзе́тачак
Т. дзе́тачкай
дзе́тачкаю		 дзе́тачкамі
М. дзе́тачцы дзе́тачках

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

де́тушки мн., прост., нар.-поэт. дзе́тачкі, -чак ед. нет, дзе́ткі, -так ед. нет, дзе́тухны, -наў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)