Дзеся́тнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзеся́тнікі
Р. Дзеся́тнікаў
Д. Дзеся́тнікам
В. Дзеся́тнікі
Т. Дзеся́тнікамі
М. Дзеся́тніках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пілара́мшчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто працуе на пілараме. Сярод простых людзей знайшліся і дзесятнікі, і каменшчыкі, столяры і бетоншчыкі, піларамшчыкі і машыністы. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзеся́тнік, ‑а, м.

Асоба ніжэйшага тэхнічнага персаналу, якая кіруе групай рабочых (на будаўніцтве, лясным промысле і інш.). На будоўлю часцей і часцей прыязджалі кваліфікаваныя муляры і тынкоўшчыкі, дзесятнікі і прарабы. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)