дзернава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзернава́ты дзернава́тая дзернава́тае дзернава́тыя
Р. дзернава́тага дзернава́тай
дзернава́тае		 дзернава́тага дзернава́тых
Д. дзернава́таму дзернава́тай дзернава́таму дзернава́тым
В. дзернава́ты (неадуш.)
дзернава́тага (адуш.)		 дзернава́тую дзернава́тае дзернава́тыя (неадуш.)
дзернава́тых (адуш.)
Т. дзернава́тым дзернава́тай
дзернава́таю		 дзернава́тым дзернава́тымі
М. дзернава́тым дзернава́тай дзернава́тым дзернава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзернава́ты дернова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дернова́тый дзернава́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)