джэйра́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Від газелі¹, пашыраны на пустынных і паўпустынных тэрыторыях Закаўказзя, Пярэдняй, Сярэдняй і Цэнтральнай Азіі.

|| прым. джэйра́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джэйра́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. джэйра́н джэйра́ны
Р. джэйра́на джэйра́наў
Д. джэйра́ну джэйра́нам
В. джэйра́на джэйра́наў
Т. джэйра́нам джэйра́намі
М. джэйра́не джэйра́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

джэйра́н м., зоол. джейра́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

джэйра́н, ‑а, м.

Від газелі ​2, распаўсюджаны ў Афганістане, Сірыі, Іране, Закаўказзі.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джейра́н зоол. джэйра́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)