джып, -а, мн. -ы, -аў м.

Легкавы аўтамабіль павышанай праходнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джы́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. джы́п джы́пы
Р. джы́па джы́паў
Д. джы́пу джы́пам
В. джы́п джы́пы
Т. джы́пам джы́памі
М. джы́пе джы́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

джып м. джип

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

джып, ‑а, м.

Легкавы аўтамабіль павышанай праходнасці з адкрытым кузавам.

[Англ. jeep.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джып-трыя́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. джып-трыя́л
Р. джып-трыя́ла
Д. джып-трыя́лу
В. джып-трыя́л
Т. джып-трыя́лам
М. джып-трыя́ле

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

джип джып, род. джы́па м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)