делега́т дэлега́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэлега́т м. делега́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страхделега́т (страхово́й делега́т) страхдэлега́т, -та м. (страхавы́ дэлега́т).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дэлега́цыя ’дэлегацыя’ (БРС), дэлега́т (БРС), ст.-бел. делегатъ (XVIII ст., Булыка, Запазыч.). Рус. делега́ция, делега́т, укр. делега́ція, делега́т. Запазычанне з польск. delegacja, delegat (< лац. delegatio, delegatus). Фасмер, 1, 496; Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 59.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)