дебо́ш м. дэбо́ш, -шу м., буя́нства, -ва ср.; сканда́л, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэбо́ш, -шу м. дебо́ш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дэбо́ш ’дэбош’ (БРС). Рус. дебо́ш, укр. дебо́ш. Для ўсх.-слав. моў крыніцай з’яўляецца рус. дебо́ш, запазычанае з франц. débauche (Фасмер, 1, 490; Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 34–35). Бел. дэбашы́р, укр. дебоши́р < рус. дебоши́р (а гэта з франц. débaucheur).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

буя́нства ср. бу́йство, буя́нство, дебо́ш м., дебоши́рство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)