Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзябёлы разг.
1. по́лный, пло́тный, дебе́лый;
2. пло́тный, то́лстый;
~лая до́шка — то́лстая доска́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Дзябёлы ’дзябёлы’ (БРС, Касп., Шат.). Параўн. рус. дебе́лый, дебёлый, укр. дебе́лий, балг. дебе́л, серб.-харв. дѐбео. Прасл. *debelъ вядома толькі ў паўд. і ўсх. слав. мовах. Утварэнне ад асновы *deb‑, *dob‑ (параўн. *dobrъ). Гл. Трубачоў, Эт. сл., 4, 201–203; Бернекер, 1, 182; Фасмер, 1, 490; Траўтман, 47.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)