дворо́вый

1. прил. дваро́вы;

2. сущ., ист. дваро́вы, -вага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дваро́вы

1. (относящийся ко двору) дворо́вый;

д. саба́ка — дворо́вая соба́ка;

2. (относящийся к усадьбе) уса́дебный; поме́стный;

~выя пабудо́вы — уса́дебные постро́йки;

3. ист. (принадлежащий к дворне) дворо́вый;

д. чалаве́кдворо́вый челове́к;

4. в знач. сущ., ист. дворо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

челове́к

1. чалаве́к, -ка м.;

молодо́й челове́к малады́ чалаве́к;

делово́й челове́к дзелавы́ чалаве́к;

пять челове́к пяць чалаве́к;

2. (официант) уст. афіцыя́нт, -та м.; (слуга) слуга́, -гі́ м.; (дворовый) дваро́вы, -вага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)