дво́рніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дво́рніцкі дво́рніцкая дво́рніцкае дво́рніцкія
Р. дво́рніцкага дво́рніцкай
дво́рніцкае		 дво́рніцкага дво́рніцкіх
Д. дво́рніцкаму дво́рніцкай дво́рніцкаму дво́рніцкім
В. дво́рніцкі (неадуш.)
дво́рніцкага (адуш.)		 дво́рніцкую дво́рніцкае дво́рніцкія (неадуш.)
дво́рніцкіх (адуш.)
Т. дво́рніцкім дво́рніцкай
дво́рніцкаю		 дво́рніцкім дво́рніцкімі
М. дво́рніцкім дво́рніцкай дво́рніцкім дво́рніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дво́рніцкі дво́рницкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дво́рніцкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дворніка (у 1 знач.), належыць яму. Дворніцкая лапата.

2. у знач. наз. дво́рніцкая, ‑ай, ж. Памяшканне для дворніка (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дво́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Работнік, які падтрымлівае чысціню і парадак на двары і на вуліцы каля дома.

2. Прыстасаванне для механічнага ачышчэння ветравога шкла ў машыне ад снегу, вільгаці, пылу і інш.

|| ж. дво́рнічыха, -і, ДМ -чысе, мн. -і, -чых (да 1 знач.; разм.).

|| прым. дво́рніцкі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дво́рницкий дво́рніцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)