дво́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дво́рны |
дво́рная |
дво́рнае |
дво́рныя |
| Р. |
дво́рнага |
дво́рнай
дво́рнае |
дво́рнага |
дво́рных |
| Д. |
дво́рнаму |
дво́рнай |
дво́рнаму |
дво́рным |
| В. |
дво́рны (неадуш.)
дво́рнага (адуш.) |
дво́рную |
дво́рнае |
дво́рныя (неадуш.)
дво́рных (адуш.) |
| Т. |
дво́рным |
дво́рнай
дво́рнаю |
дво́рным |
дво́рнымі |
| М. |
дво́рным |
дво́рнай |
дво́рным |
дво́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дво́рны, см. дваро́вы 2, 3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дво́рны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і дваровы (у 2 знач.). Бацька .. быў дворны пастух, і з малых гадоў Сцяпан быў у яго падпаскам. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)