двара́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
двара́нскі |
двара́нская |
двара́нскае |
двара́нскія |
| Р. |
двара́нскага |
двара́нскай двара́нскае |
двара́нскага |
двара́нскіх |
| Д. |
двара́нскаму |
двара́нскай |
двара́нскаму |
двара́нскім |
| В. |
двара́нскі (неадуш.) двара́нскага (адуш.) |
двара́нскую |
двара́нскае |
двара́нскія (неадуш.) двара́нскіх (адуш.) |
| Т. |
двара́нскім |
двара́нскай двара́нскаю |
двара́нскім |
двара́нскімі |
| М. |
двара́нскім |
двара́нскай |
двара́нскім |
двара́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
двара́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да двараніна, дваранства. Дваранскае саслоўе. Дваранскае паходжанне. Дваранскага роду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двара́нства, -а, н. (гіст.).
Вышэйшы прывілеяваны пануючы клас, які ўзнік у феадальным грамадстве.
|| прым. двара́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дварані́н, -а, мн. -ра́не і (з ліч. 2, 3, 4) дварані́ны, -ра́н, м.
Асоба, якая належыць да дваранства.
|| ж. двара́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. двара́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лібера́льна-двара́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лібера́льна-двара́нскі |
лібера́льна-двара́нская |
лібера́льна-двара́нскае |
лібера́льна-двара́нскія |
| Р. |
лібера́льна-двара́нскага |
лібера́льна-двара́нскай лібера́льна-двара́нскае |
лібера́льна-двара́нскага |
лібера́льна-двара́нскіх |
| Д. |
лібера́льна-двара́нскаму |
лібера́льна-двара́нскай |
лібера́льна-двара́нскаму |
лібера́льна-двара́нскім |
| В. |
лібера́льна-двара́нскі (неадуш.) лібера́льна-двара́нскага (адуш.) |
лібера́льна-двара́нскую |
лібера́льна-двара́нскае |
лібера́льна-двара́нскія (неадуш.) лібера́льна-двара́нскіх (адуш.) |
| Т. |
лібера́льна-двара́нскім |
лібера́льна-двара́нскай лібера́льна-двара́нскаю |
лібера́льна-двара́нскім |
лібера́льна-двара́нскімі |
| М. |
лібера́льна-двара́нскім |
лібера́льна-двара́нскай |
лібера́льна-двара́нскім |
лібера́льна-двара́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маркі́з, -а, мн. -ы, -аў, м.
У Заходняй Еўропе: дваранскі тытул, сярэдні паміж графам і герцагам, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
баро́н, ‑а, м.
Дваранскі тытул, ніжэйшы за графскі. // Асоба, якая мае такі тытул.
[Фр. baron.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
граф, -а, мн. гра́фы, -аў, м.
Дваранскі тытул, вышэйшы за баронскі, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.
|| ж. графі́ня, -і, мн. -і, -фінь.
|| прым. гра́фскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)