даўжэ́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даўжэ́нны |
даўжэ́нная |
даўжэ́ннае |
даўжэ́нныя |
| Р. |
даўжэ́ннага |
даўжэ́ннай
даўжэ́ннае |
даўжэ́ннага |
даўжэ́нных |
| Д. |
даўжэ́ннаму |
даўжэ́ннай |
даўжэ́ннаму |
даўжэ́нным |
| В. |
даўжэ́нны (неадуш.)
даўжэ́ннага (адуш.) |
даўжэ́нную |
даўжэ́ннае |
даўжэ́нныя (неадуш.)
даўжэ́нных (адуш.) |
| Т. |
даўжэ́нным |
даўжэ́ннай
даўжэ́ннаю |
даўжэ́нным |
даўжэ́ннымі |
| М. |
даўжэ́нным |
даўжэ́ннай |
даўжэ́нным |
даўжэ́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
даўжэ́нны разг., см. даўжэ́зны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даўжэ́нны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і даўжэзны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
длинну́щий прост. даўжэ́зны, даўжэ́разны, даўжэ́нны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
предли́нный разг. даўжэ́зны, даўжэ́разны, даўжэ́нны; (ве́льмі) до́ўгі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
предо́лгий разг. даўжэ́зны, даўжэ́разны; даўжэ́нны; (ве́льмі) до́ўгі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)