даўбе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. даўбе́нне
Р. даўбе́ння
Д. даўбе́нню
В. даўбе́нне
Т. даўбе́ннем
М. даўбе́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даўбе́нне, ‑я, н.

Апрацоўка матэрыялаў (драўніны, металаў) зняццем стружкі пры дапамозе долата, разца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

долбёжка ж., прост.

1. (действие) дзяўба́нне, -ння ср., даўбе́нне, -ння ср.;

2. (зубрёжка) зубрэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)