даі́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для даення. Даільныя апараты. Даільная пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даі́льны даі́льная даі́льнае даі́льныя
Р. даі́льнага даі́льнай
даі́льнае		 даі́льнага даі́льных
Д. даі́льнаму даі́льнай даі́льнаму даі́льным
В. даі́льны (неадуш.)
даі́льнага (адуш.)		 даі́льную даі́льнае даі́льныя (неадуш.)
даі́льных (адуш.)
Т. даі́льным даі́льнай
даі́льнаю		 даі́льным даі́льнымі
М. даі́льным даі́льнай даі́льным даі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даі́ць, даю́, до́іш, до́іць; до́ены; незак.

1. Выцэджваць малако з вымя.

Д. кароў.

2. перан. Настойліва вымагаць у каго-н. сродкі і інш. (разм.).

|| зак. падаі́ць, -даю́, -до́іш, -до́іць; -до́ены.

|| наз. дае́нне, -я, н. і до́йка, -і, ДМ до́йцы, ж. (да 1 знач.).

|| прым. даі́льны, -ая, -ае.

Даільная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)