даігра́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
даігра́юся |
даігра́емся |
| 2-я ас. |
даігра́ешся |
даігра́ецеся |
| 3-я ас. |
даігра́ецца |
даігра́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
даігра́ўся |
даігра́ліся |
| ж. |
даігра́лася |
| н. |
даігра́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
даігра́йся |
даігра́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
даігра́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даігра́цца сов., см. дайгра́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даігра́цца,
гл. дайграцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дайгра́цца і даігра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Легкадумнымі паводзінамі давесці сябе да якіх‑н. непрыемных вынікаў. Нервы не вытрымліваюць, бацька ціха плача: — А ну цябе к чорту, даіграўся, герой, цьфу! Як цяпер людзям у вочы глянуць?! Рызыкант. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дайграва́цца, ‑граюся, ‑граешся, ‑граецца і даі́грывацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да дайграцца, даіграцца.
2. Зал. да дайграваць, даігрываць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)