дая́рчын

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дая́рчын дая́рчына дая́рчына дая́рчыны
Р. дая́рчынага дая́рчынай
дая́рчынае		 дая́рчынага дая́рчыных
Д. дая́рчынаму дая́рчынай дая́рчынаму дая́рчыным
В. дая́рчын (неадуш.)
дая́рчынага (адуш.)		 дая́рчыну дая́рчына дая́рчыны (неадуш.)
дая́рчыных (адуш.)
Т. дая́рчыным дая́рчынай
дая́рчынаю		 дая́рчыным дая́рчынымі
М. дая́рчыным дая́рчынай дая́рчыным дая́рчыных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дая́рчын

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дая́рчын дая́рчыная дая́рчынае дая́рчыны
Р. дая́рчынага дая́рчынай
дая́рчынае		 дая́рчынага дая́рчыных
Д. дая́рчынаму дая́рчынай дая́рчынаму дая́рчыным
В. дая́рчын (неадуш.)
дая́рчынага (адуш.)		 дая́рчыную дая́рчынае дая́рчыны (неадуш.)
дая́рчыных (адуш.)
Т. дая́рчыным дая́рчынай
дая́рчынаю		 дая́рчыным дая́рчынымі
М. дая́рчыным дая́рчынай дая́рчыным дая́рчыных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дая́рчын, ‑а.

Які належыць даярцы. Даярчын халат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)