даязджа́ць гл. даехаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даязджа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даязджа́ю даязджа́ем
2-я ас. даязджа́еш даязджа́еце
3-я ас. даязджа́е даязджа́юць
Прошлы час
м. даязджа́ў даязджа́лі
ж. даязджа́ла
н. даязджа́ла
Загадны лад
2-я ас. даязджа́й даязджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даязджа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даязджа́ць несов. доезжа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даязджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даехаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дае́хаць, -е́ду, -е́дзеш, -е́дзе; -е́хаў, -е́хала; -е́дзь; зак.

Едучы, дабрацца да якога-н. месца; прыехаць.

Да горада можна д. на машыне.

|| незак. даязджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доезжа́ть несов. даязджа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)