дашыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дашыва́нне
Р. дашыва́ння
Д. дашыва́нню
В. дашыва́нне
Т. дашыва́ннем
М. дашыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дашыва́нне ср. дошива́ние; домётывание; дота́чивание; см. дашыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дашыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дашываць — дашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доши́вка ж. дашыва́нне, -ння ср., дашы́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)