дашко́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дашко́льніца дашко́льніцы
Р. дашко́льніцы дашко́льніц
Д. дашко́льніцы дашко́льніцам
В. дашко́льніцу дашко́льніц
Т. дашко́льніцай
дашко́льніцаю		 дашко́льніцамі
М. дашко́льніцы дашко́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дашко́льніца ж. дошко́льница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дашко́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да дашкольнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дашко́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Дзіця дашкольнага ўзросту.

Рэгістрацыя дашкольнікаў.

|| ж. дашко́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дошко́льница дашко́льніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)