дачыта́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дачыта́ны |
дачыта́ная |
дачыта́нае |
дачыта́ныя |
| Р. |
дачыта́нага |
дачыта́най дачыта́нае |
дачыта́нага |
дачыта́ных |
| Д. |
дачыта́наму |
дачыта́най |
дачыта́наму |
дачыта́ным |
| В. |
дачыта́ны (неадуш.) дачыта́нага (адуш.) |
дачыта́ную |
дачыта́нае |
дачыта́ныя (неадуш.) дачыта́ных (адуш.) |
| Т. |
дачыта́ным |
дачыта́най дачыта́наю |
дачыта́ным |
дачыта́нымі |
| М. |
дачыта́ным |
дачыта́най |
дачыта́ным |
дачыта́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дачыта́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дачыта́ны |
дачыта́ная |
дачыта́нае |
дачыта́ныя |
| Р. |
дачыта́нага |
дачыта́най дачыта́нае |
дачыта́нага |
дачыта́ных |
| Д. |
дачыта́наму |
дачыта́най |
дачыта́наму |
дачыта́ным |
| В. |
дачыта́ны (неадуш.) дачыта́нага (адуш.) |
дачыта́ную |
дачыта́нае |
дачыта́ныя (неадуш.) дачыта́ных (адуш.) |
| Т. |
дачыта́ным |
дачыта́най дачыта́наю |
дачыта́ным |
дачыта́нымі |
| М. |
дачыта́ным |
дачыта́най |
дачыта́ным |
дачыта́ных |
Кароткая форма: дачыта́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)