дачаса́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дачашу́ дачэ́шам
2-я ас. дачэ́шаш дачэ́шаце
3-я ас. дачэ́ша дачэ́шуць
Прошлы час
м. дачаса́ў дачаса́лі
ж. дачаса́ла
н. дачаса́ла
Загадны лад
2-я ас. дачашы́ дачашы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дачаса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дачаса́ць I сов. (кончить чесать) дочеса́ть

дачаса́ць II сов., плотн. дотеса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дачаса́ць ​1, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Скончыць часанне ​1, расчэсванне (пра лён, воўну і пад.). Жанчыны дачасалі лён.

дачаса́ць ​2, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Скончыць часанне ​2, абчэсванне (пра дрэва, камень і пад.). Дачасаць бервяно. □ Максім дачасаў калок, кінуў яго пад плот, абабіў шапкаю спераду штаны, на якія начаплялася трэсак. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дотеса́ть сов. дачаса́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дочеса́ть сов. дачаса́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дачэ́сваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дачасаць ​1.

дачэ́сваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дачасаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дачаса́ны I разг. дочёсанный; см. дачаса́ць I

дачаса́ны II плотн. дотёсанный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)