да́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Даніі, датчан, належыць ім. Дацкая літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

да́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. да́цкі да́цкая да́цкае да́цкія
Р. да́цкага да́цкай
да́цкае		 да́цкага да́цкіх
Д. да́цкаму да́цкай да́цкаму да́цкім
В. да́цкі (неадуш.)
да́цкага (адуш.)		 да́цкую да́цкае да́цкія (неадуш.)
да́цкіх (адуш.)
Т. да́цкім да́цкай
да́цкаю		 да́цкім да́цкімі
М. да́цкім да́цкай да́цкім да́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кро́на ​1, ‑ы, ж.

Верхняя галіністая частка дрэва. Разгалістая крона дуба. □ Не раз густою кронаю сваёй Яна [сасна] нас ад дажджоў і бур хавала. Гаўрусёў.

[Ням. Krone, ад лац. corona — вянец, карона.]

кро́на ​2, ‑ы, ж.

Грашовая адзінка некаторых заходнееўрапейскіх краін, а таксама манета адпаведная вартасці. Чэхаславацкая крона. Дацкая крона.

[Ням. Krone.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)