дацвісці́

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дацвіце́ дацвіту́ць
Прошлы час
м. дацві́ў дацвілі́
ж. дацвіла́
н. дацвіло́
Дзеепрыслоўе
прош. час дацві́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дацвісці́ сов. доцвести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дацвісці́, ‑цвіце; пр. дацвіў, ‑ла, ‑ло; зак.

Скончыць цвісці. У невялічкім садзе.. дацвілі ўжо абрыкосы і яблыні. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дацвіта́ць, ‑ае.

Незак. да дацвісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падацвіта́ць, ‑ае; зак.

Дацвісці — пра ўсё, многае. Ружы падацвіталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дацвіта́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дацвітаць — дацвісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доцвести́ сов. дацвісці́, мног. падацвіта́ць; (о хлебах) дакрасава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)