даты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даты́чны даты́чная даты́чнае даты́чныя
Р. даты́чнага даты́чнай
даты́чнае		 даты́чнага даты́чных
Д. даты́чнаму даты́чнай даты́чнаму даты́чным
В. даты́чны (неадуш.)
даты́чнага (адуш.)		 даты́чную даты́чнае даты́чныя (неадуш.)
даты́чных (адуш.)
Т. даты́чным даты́чнай
даты́чнаю		 даты́чным даты́чнымі
М. даты́чным даты́чнай даты́чным даты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даты́чны (да чаго) прича́стный (к чему), соприча́стный (к чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да чаго‑н. [Вучоны] звяртае ўвагу краязнаўцаў на тое, ці няма ў мясцовай гаворцы выразаў, датычных разьбы. Ліс.

2. у знач. наз. даты́чная, ‑ай, ж. У геаметрыі — прамая лінія, якая мае адзін агульны пункт з крывой, але не перасякае яе. Правесці датычную да акружнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даты́чны, -ая, -ае.

1. Прыналежны да чаго-н., які мае пэўнае дачыненне да чаго-н.

Д. да музыкі чалавек.

Асобы, датычныя да злачынства.

2. у знач. наз. даты́чная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. У матэматыцы: прамая лінія, якая праходзіць праз пункт крывой і супадае з ёй у гэтым пункце.

Правесці датычную да акружнасці.

|| наз. даты́чнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

соприча́стный прынале́жны, даты́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каса́тельный мат., физ. даты́чны;

каса́тельное ускоре́ние даты́чнае паскарэ́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)