датыка́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. датыка́ю датыка́ем
2-я ас. датыка́еш датыка́еце
3-я ас. датыка́е датыка́юць
Прошлы час
м. датыка́ў датыка́лі
ж. датыка́ла
н. датыка́ла
Загадны лад
2-я ас. датыка́й датыка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час датыка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

датыка́ць несов. дотыка́ть; см. датка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

датыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дотыка́ть несов. (к дотка́ть) датыка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

датыка́цца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да даткнуцца.

2. Даходзіць да чаго‑н., размяшчацца ўшчыльную з чым‑н. Рама датыкаецца да вушака.

датыка́цца ​2, ‑аецца; незак.

Зал. да датыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Недаты́ка ’незачэпа’ (Жд. 2), ’самалюбівы чалавек’ (Растарг.), літаральна ’чалавек, які не любіць, каб да яго дакраналіся; чалавек, які крыўдзіцца за кожную дробязь’ (Нас.), недоты́ка ’незачэпа’ (ТС), недаты́чка ’неразумны’ (Бяльк.), укр. недоти́ка ’незачэпа’, рус. недот́ыка ’тс’. Ад не датыкаць (‑цца) ’не дакранацца’, параўн. укр. недото́рка, рус. недотро́га ’незачэпа’; значэнне ’неразумны’, магчыма, пад уплывам слоў тыпу недапёка, недацёпа, недаробак і пад. Да ты́каць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

датыка́цца I (да каго, чаго) несов.

1. прикаса́ться (к кому, чему), притра́гиваться (к кому, чему), дотра́гиваться, каса́ться (кого, чего);

2. перен. каса́ться (чего); соприкаса́ться (с чем);

1, 2 см. даткну́цца

датыка́цца II несов., страд. дотыка́ться; см. датыка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)