датрыва́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
датрыва́ю |
датрыва́ем |
| 2-я ас. |
датрыва́еш |
датрыва́еце |
| 3-я ас. |
датрыва́е |
датрыва́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
датрыва́ў |
датрыва́лі |
| ж. |
датрыва́ла |
| н. |
датрыва́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
датрыва́й |
датрыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
датрыва́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
датрыва́ць сов. дотерпе́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
датрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Вытрываць да канца; пратрываць да якога‑н. тэрміну. Ці ўсе адолеюць страх? Каму суджана будзе датрываць да канца? Быкаў. — Ох, час быў... — не датрывала з маўчанкай сваёй раптам баба. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дотерпе́ть сов. дацярпе́ць, датрыва́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)