дато́плены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дато́плены |
дато́пленая |
дато́пленае |
дато́пленыя |
| Р. |
дато́пленага |
дато́пленай дато́пленае |
дато́пленага |
дато́пленых |
| Д. |
дато́пленаму |
дато́пленай |
дато́пленаму |
дато́пленым |
| В. |
дато́плены (неадуш.) дато́пленага (адуш.) |
дато́пленую |
дато́пленае |
дато́пленыя (неадуш.) дато́пленых (адуш.) |
| Т. |
дато́пленым |
дато́пленай дато́пленаю |
дато́пленым |
дато́пленымі |
| М. |
дато́пленым |
дато́пленай |
дато́пленым |
дато́пленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дато́плены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дато́плены |
дато́пленая |
дато́пленае |
дато́пленыя |
| Р. |
дато́пленага |
дато́пленай дато́пленае |
дато́пленага |
дато́пленых |
| Д. |
дато́пленаму |
дато́пленай |
дато́пленаму |
дато́пленым |
| В. |
дато́плены (неадуш.) дато́пленага (адуш.) |
дато́пленую |
дато́пленае |
дато́пленыя (неадуш.) дато́пленых (адуш.) |
| Т. |
дато́пленым |
дато́пленай дато́пленаю |
дато́пленым |
дато́пленымі |
| М. |
дато́пленым |
дато́пленай |
дато́пленым |
дато́пленых |
Кароткая форма: дато́плена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дато́плены дото́пленный; см. датапі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дато́плены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад датапіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
допла́вленный
1. дапла́ўлены;
2. дато́плены, дапла́ўлены; см. допла́вить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)