датле́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. датле́е датле́юць
Прошлы час
м. датле́ў датле́лі
ж. датле́ла
н. датле́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

датле́ць сов. дотле́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

датле́ць, ‑ее; зак.

Кончыць тлець; тлеючы, дагарэць. Датлеў аганёк у ранішнім тумане. Бялевіч. Дровы ў печцы ўжо датлелі, Леглі спаць байцы. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дотле́ть сов. датле́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

датлява́ць, ‑ае.

Незак. да датлець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)