дасядзе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дасяджу́ дасядзі́м
2-я ас. дасядзі́ш даседзіце́
3-я ас. дасядзі́ць дасядзя́ць
Прошлы час
м. дасядзе́ў дасядзе́лі
ж. дасядзе́ла
н. дасядзе́ла
Загадны лад
2-я ас. дасядзі́ дасядзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дасядзе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дасядзе́ць сов., см. дасе́дзець

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасядзе́ць,

гл. даседзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасе́дзець, ‑седжу, ‑седзіш, ‑садзіць і дасядзе́ць, ‑сяджу, ‑сядзіш, ‑сядзіць; зак.

Прасядзець, прабыць да якога‑н. часу. Даседзець да канца лекцыі. Даседзець на спектаклі да канца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

досиде́ть сов. дасе́дзець, дасядзе́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасе́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даседзець, дасядзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасе́дзецца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца і дасядзе́цца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм.

1. Тое, што і даседзець, дасядзець.

2. Прасядзеўшы, прабыўшы доўга дзе‑н., наклікаць на сябе якія‑н. непрыемнасці, бяду. — Я ўжо даўно думаю — што мне рабіць, — загаварыў Валодзя. — Так можна даседзецца да таго, што нехта прыйдзе, возьме мяне і ў палон да немцаў завядзе. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)