дасява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дасява́ю дасява́ем
2-я ас. дасява́еш дасява́еце
3-я ас. дасява́е дасява́юць
Прошлы час
м. дасява́ў дасява́лі
ж. дасява́ла
н. дасява́ла
Загадны лад
2-я ас. дасява́й дасява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дасява́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дасява́ць несов. (оканчивать сев) досе́ивать, досева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дасеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасява́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да дасяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасе́йваць несов., см. дасява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дасяваць — дасеяць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасява́нне ср. досе́ивание, досева́ние; см. дасява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасява́цца несов., страд. досе́иваться, досева́ться; см. дасява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

досева́ть несов.

1. (оканчивать сев) дасява́ць;

2. (кончать просеивать) дасе́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)