дасье́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. дасье́ дасье́
Р. дасье́ дасье́
Д. дасье́ дасье́
В. дасье́ дасье́
Т. дасье́ дасье́
М. дасье́ дасье́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дасье́, нескл., н.

Збор дакументаў па якім-н. пытанні, справе, асобе, а таксама папка з такімі дакументамі.

Завесці д. на каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дасье́ нескл., ср., спец. досье́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасье́, нескл., н.

Спец. Збор дакументаў па якому‑н. пытанню, якой‑н. справе; папка з такімі дакументамі. Праз некалькі дзён палкоўніку Малевічу прывезлі пульхнае дасье, заведзенае ў судзе на Берсана. Мехаў.

[Фр. dossier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

досье́ спец. дасье́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)