даспе́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даспе́лены |
даспе́леная |
даспе́ленае |
даспе́леныя |
| Р. |
даспе́ленага |
даспе́ленай даспе́ленае |
даспе́ленага |
даспе́леных |
| Д. |
даспе́ленаму |
даспе́ленай |
даспе́ленаму |
даспе́леным |
| В. |
даспе́лены (неадуш.) даспе́ленага (адуш.) |
даспе́леную |
даспе́ленае |
даспе́леныя (неадуш.) даспе́леных (адуш.) |
| Т. |
даспе́леным |
даспе́ленай даспе́ленаю |
даспе́леным |
даспе́ленымі |
| М. |
даспе́леным |
даспе́ленай |
даспе́леным |
даспе́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даспе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даспе́лены |
даспе́леная |
даспе́ленае |
даспе́леныя |
| Р. |
даспе́ленага |
даспе́ленай даспе́ленае |
даспе́ленага |
даспе́леных |
| Д. |
даспе́ленаму |
даспе́ленай |
даспе́ленаму |
даспе́леным |
| В. |
даспе́лены (неадуш.) даспе́ленага (адуш.) |
даспе́леную |
даспе́ленае |
даспе́леныя (неадуш.) даспе́леных (адуш.) |
| Т. |
даспе́леным |
даспе́ленай даспе́ленаю |
даспе́леным |
даспе́ленымі |
| М. |
даспе́леным |
даспе́ленай |
даспе́леным |
даспе́леных |
Кароткая форма: даспе́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даспе́лены доведённый до зре́лости
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)