дасмо́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дасмо́лены |
дасмо́леная |
дасмо́ленае |
дасмо́леныя |
| Р. |
дасмо́ленага |
дасмо́ленай дасмо́ленае |
дасмо́ленага |
дасмо́леных |
| Д. |
дасмо́ленаму |
дасмо́ленай |
дасмо́ленаму |
дасмо́леным |
| В. |
дасмо́лены (неадуш.) дасмо́ленага (адуш.) |
дасмо́леную |
дасмо́ленае |
дасмо́леныя (неадуш.) дасмо́леных (адуш.) |
| Т. |
дасмо́леным |
дасмо́ленай дасмо́ленаю |
дасмо́леным |
дасмо́ленымі |
| М. |
дасмо́леным |
дасмо́ленай |
дасмо́леным |
дасмо́леных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дасмо́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дасмо́лены |
дасмо́леная |
дасмо́ленае |
дасмо́леныя |
| Р. |
дасмо́ленага |
дасмо́ленай дасмо́ленае |
дасмо́ленага |
дасмо́леных |
| Д. |
дасмо́ленаму |
дасмо́ленай |
дасмо́ленаму |
дасмо́леным |
| В. |
дасмо́лены (неадуш.) дасмо́ленага (адуш.) |
дасмо́леную |
дасмо́ленае |
дасмо́леныя (неадуш.) дасмо́леных (адуш.) |
| Т. |
дасмо́леным |
дасмо́ленай дасмо́ленаю |
дасмо́леным |
дасмо́ленымі |
| М. |
дасмо́леным |
дасмо́ленай |
дасмо́леным |
дасмо́леных |
Кароткая форма: дасмо́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дасмо́лены досмолённый; см. дасмалі́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дасмо́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад дасмаліць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)