дасма́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дасма́лены |
дасма́леная |
дасма́ленае |
дасма́леныя |
| Р. |
дасма́ленага |
дасма́ленай дасма́ленае |
дасма́ленага |
дасма́леных |
| Д. |
дасма́ленаму |
дасма́ленай |
дасма́ленаму |
дасма́леным |
| В. |
дасма́лены (неадуш.) дасма́ленага (адуш.) |
дасма́леную |
дасма́ленае |
дасма́леныя (неадуш.) дасма́леных (адуш.) |
| Т. |
дасма́леным |
дасма́ленай дасма́ленаю |
дасма́леным |
дасма́ленымі |
| М. |
дасма́леным |
дасма́ленай |
дасма́леным |
дасма́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дасма́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дасма́лены |
дасма́леная |
дасма́ленае |
дасма́леныя |
| Р. |
дасма́ленага |
дасма́ленай дасма́ленае |
дасма́ленага |
дасма́леных |
| Д. |
дасма́ленаму |
дасма́ленай |
дасма́ленаму |
дасма́леным |
| В. |
дасма́лены (неадуш.) дасма́ленага (адуш.) |
дасма́леную |
дасма́ленае |
дасма́леныя (неадуш.) дасма́леных (адуш.) |
| Т. |
дасма́леным |
дасма́ленай дасма́ленаю |
дасма́леным |
дасма́ленымі |
| М. |
дасма́леным |
дасма́ленай |
дасма́леным |
дасма́леных |
Кароткая форма: дасма́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дасма́лены допалённый; см. дасмалі́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дасма́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад дасмаліць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)