дасма́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дасма́жу дасма́жым
2-я ас. дасма́жыш дасма́жыце
3-я ас. дасма́жыць дасма́жаць
Прошлы час
м. дасма́жыў дасма́жылі
ж. дасма́жыла
н. дасма́жыла
Загадны лад
2-я ас. дасма́ж дасма́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час дасма́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дасма́жыць сов. дожа́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасма́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Скончыць смажанне; смажачы, давесці да гатоўнасці. Дасмажыць бульбу. Дасмажыць сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасма́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дасмажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дожа́рить сов.

1. дапячы́, мног. падапяка́ць; дасма́жыць; дасква́рыць; дапра́жыць, дапрэ́гчы;

2. дапалі́ць, дапячы́; см. дожа́ривать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)