даслу́хваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даслу́хваю даслу́хваем
2-я ас. даслу́хваеш даслу́хваеце
3-я ас. даслу́хвае даслу́хваюць
Прошлы час
м. даслу́хваў даслу́хвалі
ж. даслу́хвала
н. даслу́хвала
Загадны лад
2-я ас. даслу́хвай даслу́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даслу́хваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даслу́хваць несов. дослу́шивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даслу́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даслухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Выслухаць да канца; праслухаць да якога-н. месца.

Д. прамову.

Так і не даслухаў лектара.

|| незак. даслу́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дослу́шивать несов. даслу́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даслу́хвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да даслухваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)