даслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Выслухаць да канца; праслухаць да якога-н. месца.

Д. прамову.

Так і не даслухаў лектара.

|| незак. даслу́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даслу́хаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даслу́хаю даслу́хаем
2-я ас. даслу́хаеш даслу́хаеце
3-я ас. даслу́хае даслу́хаюць
Прошлы час
м. даслу́хаў даслу́халі
ж. даслу́хала
н. даслу́хала
Загадны лад
2-я ас. даслу́хай даслу́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час даслу́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даслу́хаць сов. дослу́шать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даслу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выслухаць да канца; праслухаць да якога‑н. месца, часткі. Даслухаць да канца апошнія паведамленне Даслухаць апавяданне да канца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дослу́шать сов. даслу́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даслу́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даслухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)