даслу́жвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даслу́жваюся даслу́жваемся
2-я ас. даслу́жваешся даслу́жваецеся
3-я ас. даслу́жваецца даслу́жваюцца
Прошлы час
м. даслу́жваўся даслу́жваліся
ж. даслу́жвалася
н. даслу́жвалася
Загадны лад
2-я ас. даслу́жвайся даслу́жвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час даслу́жваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даслу́жвацца несов.

1. дослу́живаться; см. даслужы́цца 1;

2. прост., ирон. (получать в результате своего поведения) зараба́тывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даслу́жвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да даслужыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даслужы́цца, -ужу́ся, -у́жышся, -у́жыцца; зак.

1. Служачы, дасягнуць чаго-н.

Д. да чыну капітана.

2. Атрымаць непрыемныя вынікі сваімі адмоўнымі паводзінамі (разм., іран.).

Ну што, даслужыўся?

|| незак. даслу́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дослу́живаться даслу́жвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)